Zonsverduistering

Innerlijke schaduw

We leven met een chronische zonsverduistering in onszelf. Ons innerlijk licht is er wel degelijk, op volle sterkte, alleen wordt het ergens door tegengehouden. Maar waarachter gaat die prachtige innerlijke Zon dan schuil?
Veel dingen waarvan we denken dat die onze identiteit vormen, beperken onze werkelijke en natuurlijke staat en daarmee onze mogelijkheden. We hebben vaak last van allerlei dingen: last van mensen, meningen, ‘foute’ situaties, noem maar op. We ergeren onszelf aan van alles en nog wat. En onszelf ergeren – ik erger mijzelf, is een wederkerig werkwoord, we doen dat dus helemaal zelf. dit geldt voor alle wederkerige werkwoorden.

Juist bekeken hebben we voornamelijk last van onze eigen mening over van alles en nog wat en last van onze eigen onbalans; dingen die we helaas als vaststaande gegevens hebben leren beschouwen en die ons geluk en talent in de weg staan. We hebben bijvoorbeeld last van onzekerheid of zelfkritiek, en dan worden we makkelijk gekwetst; of we hebben juist last van zelfingenomenheid of zelfoverschatting en dan ervaren we in situaties veel ’tegenstand’. We kunnen geplaagd worden door verwardheid, frustraties, woede, depressie of gemaal in het hoofd. We zijn opgewonden, rusteloos, gehaast, gedeprimeerd of verveeld. We voelen ons leeg en uitgehold of vol als een ballon die op knappen staat. En bovendien: we hebben geen duurzaam ‘ik en wil’.

Obstakels

Obstakels die ons gewaar zijn (in Nu) in de weg staan, zijn onze eigen ideeën die meestal onwaar zijn en waar we onder gebukt kunnen gaan: ideeën als ‘ik kan dit niet, ik ben hier niet goed in’, ‘het leven zit tegen’, ‘wat zullen anderen wel van mij denken?’, ‘ik word hier zo moe van, ik ben er helemaal klaar mee’, ‘ik schiet tekort’, ‘ik ben bang en hierdoor onzeker’ enzovoort.
Maar ook: ’tjonge, wat kan ik dit goed; ik laat het iedereen zien’, ‘het draait toch om mij’ of ‘dat doet niemand mij na’ en ‘ik heb met niemand iets te maken’, ‘ik zal ze eens de waarheid vertellen!’ en ‘wie denk je wel dat je bent?’. Dit soort ideeën zullen onderzocht moeten worden. Vloeken en ‘what-the-f*ck’-gedachten wijzen ons ook haarfijn op onze mindsets. Vooral de populaire uitdrukking ‘ik ben hier helemaal klaar mee’ is tekenend voor het feit dat men er echt nog niet klaar mee is. Het is een mentaal wegwerpgebaar om op een oneigenlijke manier zichzelf te beschermen om zo een soort surrogaat van innerlijke vrede of kracht op te roepen.
Een veel voorkomende strategie hiertoe is het zoeken naar een zondebok. Door iemand buiten ons te beschuldigen, probeert men de verantwoordelijkheid voor het eigen (on)welbevinden binnen ons te ontlopen. De ‘bok’ zit dus vrijwel altijd in onszelf. Het is de ‘bok’ die projecteert en die de eigen negatieve gevoelens verdringt of ontkent door ze aan een ander toe te schrijven, terwijl die ander slechts de aanleiding is van het onwel bevinden en niet de oorzaak. De eigen verantwoordelijkheid wordt zo naar buiten geprojecteerd in de poging een ander op te zadelen met de eigen preoccupatie.

Al deze mentaal geprogrammeerde ideeën (vaak al op jonge leeftijd geconditioneerd), al dit innerlijk applaus en boe-geroep maakt ons potentieel een stuk beperkter. Het maakt dat we situaties waarin we ons bevinden niet naar juiste waarde inschatten en we niet optimaal op het moment kunnen inspelen. We zijn niet verankerd in onszelf, we reageren vaak automatisch en mechanisch, en we lopen mentaal tegen dingen aan die we achteraf bekeken heel anders hadden kunnen hanteren.
Kortom, we halen niet het beste uit onszelf! Maar wat is dat dan, het Beste in onszelf? En hoe krijgen we het ‘eruit’?

Identificaties met van alles en nog wat blokkeren ons innerlijke licht. We hechten ons. Niet alleen aan bovenstaande ideeën, maar bijvoorbeeld ook aan bezit en status. Omdat we ons aan het ene hechten, wordt het andere eraan opponent. ‘Twee’ is geboren. En hieruit ontstaat gemakkelijk strijd als onze sterke identificaties botsen met die van anderen.

Zonsverduistering als metafoor voor onbewustheidSubtiele energie

Als we onszelf in ons functioneren goed gaan waarnemen, zien we allerlei mechanismen, automatismen, aannames, enzovoort. We kunnen als Waarnemer dus zien wat onze stoorzenders zijn, de schaduwveroorzakers, eigenlijk al die dingen die we niet zijn. Dan wordt steeds duidelijker wie we wérkelijk zijn en welk potentieel we hebben. Als we ons dat ten volle realiseren en ons denken, voelen, en doen-en-laten hieraan aanpassen, d.w.z. hiervoor bewust inzetten, dan lossen de schaduwen op en komen we in harmonie met onszelf én anderen. Dan wordt ons innerlijke zonlicht niet langer verduisterd en verdwijnt onze chronische ‘zonsverduistering’. Dan worden we Licht.
Licht in de zin van minder zwaar: we zijn mentale en emotionele ballast kwijt.
Licht in de zin van helder: we zien wat werkelijk waar is en wat niet.
Licht in de zin van lichtend voor onze eigen omgeving: we worden inspirerend voor anderen.

In wie de innerlijke zon onbelemmerd schijnt, straalt zélf licht uit (denk aan het vaak geschilderde aureool). Dat licht lost scepsis en zelfs blokkades op in wie zich ervoor openstelt. Dan kan er uit een lichtend persoon zo veel subtiele energie overslaan op anderen dat hun eigen innerlijke potentie vrijkomt / openbarst.

Goed opletten!

We zullen in ontmoetingen met anderen ons gevoel en intuïtie moeten volgen. Wie heb ik voor mij? We zullen open moeten staan voor de subtiele energie, het innerlijke licht, dat van iemand uitgaat. Springt ons hart op, worden we licht? Of raken we geïntimideerd of verward? Wat voor gevoelsreactie hebben we? Worden we stil of raken we in beroering? Al deze dingen zullen we moeten gaan waarnemen in de actie zelf. We zullen ook onze innerlijke reactie moeten waarnemen die opkomt zodra we iemand ontmoeten: kom ik in zelfherinnering of raak ik mijzelf kwijt? Onze innerlijke staat van geest (en vooral de voortdurende veranderingen van die staat van geest) telkens opnieuw waarnemen, zodra we ons dit herinneren, maakt dat we zowel het innerlijke licht als de innerlijke schaduw in onszelf én in anderen zullen gaan aanvoelen en herkennen. Dit maakt de weg vrij voor een juiste communicatie.

cropped-zelfkennis-app-logo.png

© Michiel Koperdraat