Michiel Koperdraat
Michiel Koperdraat (1956) is musicus, muziekdocent en coach. Daarnaast is hij filosoof en vertelt hij graag over wat naar zijn ervaring van belang is op het gebied van innerlijke ontwikkeling. Op deze website schrijft hij hierover, want hij schrijft geen boek, maar een website.
Michiel Koperdraat vertelt:
“Praktische spirituele filosofie is mijn grote liefde en ik vind het fijn om het verlangen naar zelfkennis en innerlijke ontwikkeling in mijzelf en anderen aan te (blijven) wakkeren. Binnen muzieklessen en -workshops is hier ook aandacht voor omdat mentale obstakels sterk doorwerken in muziekbeoefening en groepsdynamische aangelegenheden. Gebrek aan innerlijke verankering maakt dat musici soms niet het volledige rendement uit hun talent kunnen halen en daardoor muzikaal niet tot volle bloei komen. Dit geldt m.i. dus niet alleen voor musici. Ik nodig graag uit tot zelfreflectie en zelfwaarneming gedurende het werken met mensen. Ik ben er van overtuigd dat we pas werkelijk diepgang kunnen krijgen in ons denken, voelen en handelen (welke handeling dan ook), als we ons eigen wezen leren kennen.
Aandacht
Als musicus ben ik hoofdzakelijk autodidact. Ik heb mijzelf vele instrumenten leren bespelen en leren zingen, en wel door eenvoudig goed te luisteren naar anderen, de kunst goed af te kijken, aandacht te hebben voor de kleinste details, en door hier zelf improviserend, uitvindend en verdiepend op door te bouwen. Improvisatie is hierbij mijn grootste inspiratiebron en talent, want alles dat in mijn muziekgeest binnenkomt tijdens oefenen, spelen en componeren heeft als oorsprong Absoluut Bewustzijn. Ik voel het niet als ‘van mij’ wat er aan ideeën en muziek binnenkomt, ik heb het allemaal niet zelf ‘bedacht’. Het komt gewoon binnen, het wordt mij ter beschikking gesteld in mijn bewustzijn als middel om optimaal te bloeien in mijn leven. Volledige aandacht maakt dat al het ‘benodigde’ binnenkomt en ‘er onmiddellijk is’ als het er moet zijn. Zonder deze volledige aandacht kan het niet binnenkomen, heb ik ervaren, met als ongewenst gevolg mechanisch musiceren en allerlei ongewenste mentale bijverschijnselen die de aandacht nog verder verstrooien. Mijns inziens gaat dit hele verhaal niet alleen voor mij, maar voor iedereen op, in elk vakgebied en voor elke handeling daarin.
Bloei
Als musicus bestaat mijn vak uit spelen. Maar ook als spiritueel filosoof ben ik aan het spelen. Dit zou voor elk vak of elke activiteit op moeten gaan want het leven is een speelveld waarin we tot bloei kunnen komen. Werkelijk spelen haalt elke vorm van stress en pretentie uit welke handeling dan ook. Er ontstaat dan een spel waarop het zelf goed toekijken is. Resultaten ontstaan dan vanzelf als afspiegeling van dit spel.
Mijn interesse voor praktische spirituele filosofie was al op jonge leeftijd gewekt sinds ik op het spoor werd gezet door P.D. Ouspensky’s Vierde Weg-boekje ‘De mens en zijn mogelijke evolutie’ en ik was sindsdien (en ben nog steeds) op zoek naar de essentie van innerlijke ontwikkeling. Die vond ik later ook in de Vedische filosofie en dan voornamelijk in die aspecten ervan die ik gelijk kon praktiseren en die tot verdere ontwikkeling en innerlijke vrijmaking stimuleren. Het belangrijkste inzicht dat ik al jong kreeg was afkomstig uit het stelsel Gurdjieff en Ouspensky: de noodzakelijkheid van zelfherinnering. Dit in mijn dagelijkse leven praktiseren is dan ook erg belangrijk voor mij geworden.
Ik volgde jarenlang een praktische filosofiestudie (School voor Praktische Filosofie, Amsterdam en Groningen) en gaf er een aantal jaren les aan de studiegroepen.
Autognost
Merendeels voel ik mijzelf ‘autognost’. Ik ervaar, net als in muziek, dat alles van wezenlijk belang als vanzelf (als van Zelf) bij mij binnenkomt als volledig aandacht hebben (volledig open staan) mijn innerlijke staat is. Alle wijsheid bevindt zich in ons bewustzijn zodra we er ruimte voor maken, in Stilte, als onze aandacht erop gericht is en we hetgeen ons tot beschikking staat dus kunnen ontvangen.
Bij mijn interactieve lezingen maak ik bij aanvang gebruik van glasheldere uitgangspunten die een duidelijk en begrijpelijk beeld geven van hoe het in onze geest reilt en zeilt. Al onze mogelijkheden en vaak zelf-opgeworpen beperkingen komen zo op een rijtje te staan. Zo kunnen we zonder al te veel spraakverwarring communiceren over innerlijke ontwikkeling, wat hetzelfde is als innerlijke bevrijding: bevrijding door ‘autognosis’ want iedereen is in wezen zijn/haar eigen levenscoach door het opdoen van zelfkennis. Van harte welkom.”
